xl

Wczoraj karmiłem Ją sernikiem. Uwielbiam Ją karmić. Patrzeć jak ufa moim dłoniom na tyle, że pozwala ich zawartość wsuwać w usta... Zaufanie... To takie ważne uczucie. Kocham Ją chociaż tak rzadko Jej o tym mówię. Wolę Jej to okazywać, wolę żeby to czuła niż miałbym Ją o tym ciągle zapewniać słowami. Tak wiele potrafi się zmienić na lepsze gdy jest obok mnie. Jest dla mnie najważniejszą osobą, bo udowodniła mi czym potrafi być miłość. Obudziła to wszystko, co nigdy nie powinno zasnąć. Wiarę w uczucia... Wiarę w siebie. Zrobię wszystko żeby była szczęśliwa, chcę się Nią opiekować, pielęgnować to co mi ofiaruje i dawać Jej tak wiele jak tylko zdołam. A wczoraj?... Moje usta czyściły Ją z okruszków po serniku. Prowokacja? Jeśli tak to skuteczna :) Tylko przy Niej potrafię być szczęśliwy jako mężczyzna i jako człowiek. Czuję się spełniony. Tylko z Nią jest mi tak dobrze. Wczoraj było zbyt cudownie tylko po to żebym dzisiaj tęsknił całym sobą... Ktoś kiedyś powiedział, że człowiek nie żyje dla siebie, żyje dla kogoś - ja żyję dla Niej.

Ponad tydzień temu obchodziłem swoje urodziny. Przy takich okazjach zawsze przychodzi pora na podsumowania, przemyślenia, na "zajrzenie w środek siebie" i pewne postanowienia. Jak zawsze obiecałem sobie, że muszę zmienić wiele rzeczy. Mam w sobie tak wiele energii i siły, żeby dalej intensywnie nad sobą pracować. Psychicznie czuję się świetnie, a między innymi dzięki temu wszystko układa się dużo lepiej. Oczywiście przychodzą dni kiedy są załamania w których spadam w dół, ale nie jest to porównywalne do tego co było rok, dwa, pięć lat temu - kiedy całkowicie odizolowywałem się od świata, od życia i tak zamknięty sam w sobie gryzłem się z własnymi myślami potrafiąc jedynie się żalić, nie potrafiłem niczego z tym zrobić. Ja po prostu uciekałem od życia. Kiedyś byłem taki samotny, ale przecież tak naprawdę sam do tego doprowadziłem. Wydaje mi się, że nauczyłem się radzić z moimi czarnymi myślami. Teraz jedyne przed czym uciekam to właśnie one - myśli w których kryją się przykre wspomnienia sprawiające, że tak źle się czuję. Dobrym lekarstwem jest wyjście z domu, spotkania z ludźmi i to naprawdę działa. Cieszę się, że jest inaczej. Cieszę się, że jest dużo lepiej niż rok temu :)

To jest moje nowe miejsce w sieci. Mam nadzieję, że jedyne w którym będę bywał... Liczę na to, że właśnie w tym miejscu zadomowię się na dobre - tym bardziej, że to moje trzecie podejście do bloga. Poprzednie to przeszłość, która została całkowicie wymazana. Dlaczego? Nie, nie wyrzucono mnie :) Sam usunąłem...

Powód? Typowy... Blog przestał spełniać swoją rolę ponieważ "krępowałem" się pisać o osobistych odczuciach wiedząc, że później będą czytały to osoby, które znam w realu. Osoby często poznane właśnie poprzez blog... Nie chodzi o to, że zawiodłem się na tych znajomościach, bo skłamałbym gdybym napisał że tak było, ale po prostu źle się z tym czułem. W Internecie jestem od ponad 3 lat i wydaje mi się, że doskonale wiem jak mam go traktować. Chyba jednak tylko wydaje, bo nadal zbyt często popełniam błędy. Ten blog będzie miejscem, które będę traktował tylko i wyłącznie jako mój wirtualny pamiętnik. Nie czuję potrzeby szukania w tym miejscu wsparcia, nie będę odpowiadał na zaproszenia na Wasze blogi... Robię go dla siebie tylko po to, żeby móc wyrzucać z siebie moje myśli. Uczucia ubrane w słowa. Równie dobrze mógłbym to robić pisząc na swoim kompie i nigdzie ich nie zamieszczać. Ja wiem czego szukam... Nawet w tym miejscu.

Widzę, że czeka mnie dużo pracy :) Ambitnie stwierdziłem, że sam zrobię własny lay :P Niby to wszystko nie jest istotne, ale lubię jeśli coś wygląda w taki sposób, że mi się podoba, jest estetyczne i podtrzymuje odpowiedni klimat :) Na koniec podziękowania dla osób, które stworzyły takie miejsce w sieci. W końcu Wszyscy po coś tu jesteśmy i to dzięki Wam. Dziękuję.